Lars farbror Rolf Zetterlund var tränare i AIK och han hade följt Lars framgångar i Älgarna. 1981 erbjöd AIK Lars att vara vår- och sommarproffs i en satsning tillsammans med Tipstjänst. Det gick bra för Lars och året efter, 1982, tog han klivet närmare en plats i A-laget. 2 september fick han göra allsvensk debut hemma mot Örgryte (0-0), och det höll på att sluta med succé. Vi klipper ett stycke från Aftonbladet dagen efter matchen:
"Alla grabbars dröm: att bli matchhjälte i sista minuten i en allsvensk debut. Lars Zetterlund, 18, snuddade vid den i går. Men fri med målvakten dallrade nerverna, han sköt över och en tvåpoängare flög sin kos. Men farbror på AIK-bänken, tränaren Rolf Zetterlund, tröstade:
- Bara otur att skottet inte gick in. Det var en fin premiär ändå.
Mot Öis var ljusglimtarna få. Unge Lars Zetterlunds debut var i alla fall en. Den halvtimme han fick spela i stället för skadade Jan Eriksson lovade mycket för framtiden. Kanske såg vi det första trevande kapitlet i en ny Zetterlund-karriär i svensk storfotboll.
När Rolf blev tränare i AIK flyttade Lasse ner från föräldrahemmet i Norrland. Han har tränat stenhårt och presterat en lång rad fina matcher i reservlaget, som offensiv mittfältare. Men han fick vänta ända till i går, mot Örgryte, med debuten. Och då var det ändå inte Rolf som plockat med brorsonen i truppen.
- Nä, berättar Rolf, jag vill inte bli beskylld för att ge släkten några extrafavörer. Grabben mår bra av att stå på tillväxt. Men när jag inför Öis-matchen bad om ett namn som 13:e man pläderade Kurre Liander, B-lagsledare, bara för ett namn. Så jag var ju tvungen att plocka med Lasse."
Det där att Lars inte fick några förmåner, bara för att han var tränarens brorson, är något han kan intyga 24 år efter den allsvenska debuten.
- Jag hade dubbelt så höga krav på mig, jag var tvungen att vara bäst på allt. Han (Rolf Zetterlund) var tuff, men det passade mig, berättar Lars.
En av AIK:s viktigaste spelare i förvandlingen till allsvenskt topplag
Efter den allsvenska debuten mot Örgryte fick Lars hoppa in även i matchen efter mot Kalmar för att sedan helt missa en ödesmatch mot Åtvidaberg (AIK förlorade matchen och blev därmed klart för kvalspel). Därefter skulle Lars Zetterlund vara med i AIK:s startelva i varenda seriematch (förutom borta mot Gefle 1983 då Lars kom in i halvtid), inklusive kval och slutspel, i mer än fyra år eller totalt 101 matcher i följd. 1983 var 19-årige Lars en av männen bakom AIK:s förvandling från ett mediokert allsvenskt bottenlag till Sveriges bästa fotbollslag. Så här förklarar Lars, med mer än 20 års distans, varför AIK var så bra:
- Vi hade en bra blandning av äldre och yngre spelare, en mycket bra trupp som vi fick behålla i flera år. Vi hade teknik och en mycket bra fysik. Vi var ett bra fotbollslag helt enkelt.
Vi kan tillägga att Lars Zetterlund också hade alla kvaliteter för en bra fotbollsspelare. Han hade bra spelförståelse, var stark och tycktes kunna springa hur mycket som helst. Under AIK-tiden var han vinthunden som ofta dominerade högersidan, från försvar till anfall. En lagspelare som kunde spela på alla platser i laget, förutom målvakt. Under flera år stod han på gränsen till A-landslaget men han fick aldrig möjligheten att där visa vad han kunde.
AIK var ett av Sveriges absolut bästa lag under en 4-årsperiod, 1983-86. 1983 vann AIK Allsvenskan, men förlorade SM-semifinalen mot IFK Göteborg. 1984 kom AIK tvåa i Allsvenskan (men förlorade i SM-slutspelet mot IFK Norrköping). 1985 vann AIK Svenska Cupen och 1986 gick AIK till SM-final där Malmö FF blev för svåra.
Inför cupfinalen mot Öster 1985 skrev Expressen:
"I dag har ynglingen vuxit ut till man - som fotbollsspelare också. 13 kilo tyngre (75 nu) än den där höstdagen 1982 när han bockade så artigt för rikspressen. Zetterlund junior är en av de tunga pjäserna i AIK modell 1985. Han var planens kung i första halvlek mot Göteborg senast, landslagsklass. I de senaste matcherna har Lars iklätt sig smokingen. Blåstället har funnits där tidigare."
AIK vann alltså cupfinalen mot Öster, efter straffsparksläggning. Lars slog en av straffarna i mål och var, enligt Expressens getingbetyg, bäst på plan tillsammans med Mats Olausson.
Lars fortsatte att vara en av AIK:s mest dominerande spelare och 1986 blev hans bästa år i AIK. Han var med om att ta AIK till SM-final, mot Malmö FF, där AIK vann hemma på Stockholms Stadion med 1-0 för att sedan förlora returen med 2-5.
- Det var tråkigt, jag har ingen riktig bra förklaring till hur vi kunde falla igenom så, berättar Lars 2006. Lars var ändå bäste AIK:are i matchen, eller som Expressen skrev: "Den som vek ned sig sist av AIK:arna".
SM-finalen mot Malmö FF blev Lars Zetterlunds sista match i AIK-tröjan. 1987 återfanns han i IFK Göteborg, en övergång som en del AIK-supportrar inte såg med blida ögon.
- Jag tyckte jag hade gjort bra ifrån mig i AIK och fick nu möjligheten att komma till en förening med så många bra fotbollsspelare och som skulle spela kvartsfinal i UEFA-cupen. Det var svårt att säga nej till Göteborg. Men det var jättetråkigt att det uppfattades som det gjorde av vissa AIK-supportrar.
"När Rolf Zetterlund talar så lyssnar man"
Lars Zetterlund kom alltså till ett IFK Göteborg som våren 1987 skulle vinna UEFA-cupen. Lars spelade sig in i laget men just i finalmatcherna mot Dundee United fick han bara vara inhoppare, något som han fortfarande är mycket besviken över. Det blev tre år i Blåvitt, med SM-guld och UEFA-cupguld som största meriter. Därefter fick han åter Rolf Zetterlund som tränare, denna gång i Örebro SK.
- Det var nära att det hade blivit AIK igen, men Rolf ville ha mig till ÖSK och när Rolf talar så lyssnar man.
1996 fick Lars möjligheten till spel i Skottland, för Dundee United. Han hade redan spelat på Tannadice Park i Dundee i två viktiga tävlingsmatcher, dels med AIK i UEFA-cupen 1984 (förlust 0-3) och dels med IFK Göteborg i den tidigare nämnda UEFA-cup-triumfen 1987.
- Allt gick bra under de här åren, både fotbollsmässigt och vid sidan av planen. När jag kom till klubben låg vi sist i ligan men under våren vann vi nästan varenda match och slutade högt upp i tabellen. Jag var med om att spela cupfinal mot Celtic och jag har aldrig varit så fysiskt stark som jag var under de här åren.
Efter åren i Skottland kom Lars Zetterlund tillbaka till Örebro och var 38 år innan en ryggskada stoppade fortsatt allsvenskt spel. Han har sedan fortsatt som tränare och leder 2006 IFK Eskilstuna i division 2. Vid sidan av familj, fotboll och arbete (egen företagare) försöker han få tid över åt fiske och golf.
Lars Zetterlund var en av de viktigaste spelarna när AIK tog klivet från att vara ett mediokert bottenlag i Allsvenskan till att bli ett av Sveriges absolut bästa fotbollslag. De åren, mer än några andra fotbollsår, har gjort att det är AIK och inget annat lag som är Lars Zetterlunds favoritlag nummer ett.
Text: Anders Johrén (2006)
|